Խիստ ցածր նոտայով

Ալմաթիում ավարտված ծանրամարտի աշխարհի առաջնությունը չափազանց ծանր փորձություն եղավ Հայաստանի ընտրանիների համար: Արդյունքը միանշանակ վատ է թե՛ առաջիկա օլիմպիական խաղերի համար անհրաժեշտ վարկանիշային միավորներ վաստակելու, թե՛ մեդալներ շահելու տեսակետից, թեպետ, եթե անկեղծ, այդպիսի բանի հույս էլ չկար՝ բացառությամբ հրում վարժությունում գերծանրքաշային Ռուբեն Ալեքսանյանի հնարավոր հաջող ելույթի: Ավաղ, մարզիկը վնասվածքի պատճառով հարկադրված է եղել վաղաժամ լքել մրցահարթակը: Հեռանկարի առումով հավաքականի այս կազմից աշխարհի առաջնությունների մրցահարթակում, փաստորեն, միակ հուսատու մրցելույթը եղել է 105 կգ քաշային կարգը ներկայացրած Սիմոն Մարտիրոսյանինը, ով ընդամենը տասնյոթ տարեկան է:
Քանի որ նախորդ համարում ներկայացրել էինք մինչ այդ մրցելույթ ունեցած մեր մարզիկների ցույց տված արդյունքներն ու գրաված տեղերը, վիճակագրության սիրահարների համար ամբողջացնենք շարքը.
Աղասի Աղասյան՝ 353 կգ (156+197), 15-րդ տեղ 85 կգ քաշային կարգում,
Սիմոն Մարտիրոսյան՝ 396 կգ (183+213), 7-րդ տեղ 105 կգ քաշային կարգում,
Հայկ Հակոբյան՝ 400 կգ (182+218), 14-րդ տեղ +105 կգ քաշային կարգում,
Ռուբեն Ալեքսանյան՝ - կգ, - տեղ +105 կգ քաշային կարգում,
Իզաբելա Յայլյան՝ 207 կգ (97+110), 19-րդ տեղ 63 կգ քաշային կարգում,
Քրիստինե Պետրոսյան՝ 189 կգ (87+102), 33-րդ տեղ 63 կգ քաշային կարգում,
Մելինե Դալուզյան՝ 227 կգ (102+125), 11-րդ տեղ 69 կգ քաշային կարգում,
Հռիփսիմե Խուրշուդյան՝ 243 կգ (107+136), 15-րդ տեղ +75 կգ քաշային կարգում:
Ճշմարտությունը պահանջում է խոստովանել, որ նախապատրաստական ողջ փուլում մեր ընտրանիների համար ստեղծված են եղել բոլոր անհրաժեշտ պայմանները, իսկ կլիմայափոխվելու, ընդհանուր մթնոլորտի մեջ հիմնավոր մտնելու համար մարզիկները դեռևս երկու շաբաթ առաջ էին մեկնել մրցումների վայր: Այս հենքի վրա միանգամայն այլ խոսակցության թեմա է, թե ինչո՞ւ էր մեր մասնակցությունն այսպիսին, ո՞րն է ազգային ընտրանիների ձախողումների պատճառը, և ինչո՞ւ կամ ում մեղքով ենք հայտնվել ծուռ հայելիների աշխարհում: Համենայն դեպս հստակ կարող ենք նշել, որ ոլորտի ֆինանսավորումը չէ պատճառը: Հարկավ, մենք կարող ենք խոսել ավելի քան առարկայական, փաստերով, սակայն ո՞վ է լինելու դրանց ականջալուր: Միևնույն է, ամեն ինչ տեղ է հասնելու միջնորդավորված ու կամայական մեկնաբանություններով:
Իհարկե, մեր չափազանց թույլ մասնակցությունը չի նշանակում, թե առաջնությունն էլ այդպիսին է եղել: Ապշելու լարված պայքար է եղել գրեթե յուրաքանչյուր քաշային կարգում, իսկ անվերապահ զարդն էլ եղել է 105 կգ քաշայինների մրցելույթը` Ղազախստանը ներկայացրած ֆենոմենալ մարզիկ, օլիմպիական խաղերի կրկնակի չեմպիոն Իլյա Իլյինի, աշխարհի արդեն նախկին չեմպիոն Ռուսլան Նուրուդինովի (ՈՒզբեկստան) ու մեր հայրենակից Դավիթ Բեջանյանի (Ռուսաստան) մասնակցությամբ: Համենայն դեպս, համաշխարհային ծանրամարտի պատմության մեջ չի եղել դեպք, երբ երեք մարզիկ նույն քաշային կարգում իրենց մրցելույթներն ավարտեն աշխարհի ռեկորդ սահմանելով:

Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• «Զորավորի» խնկարկումով
• Խոստումնալից հեռանկարով հաջողված հետահայաց
• Սա համազգային խայտառակություն է
• Ոսկե երակը հայկազյան ցեղի
• Դուք ասում եք՝ մոռանանք Եղեռնը
• Իր հոգու կապույտը փնտրող աղջնակը
• Ցավի իններորդ տարին
• Անտերություն
• ԵՐԱՆԻ ՆՐԱՆՑ, ՈՎՔԵՐ ՕՐՀՆՅԱԼ ԵՆ ԻՐԵՆՑ ԷՈՒԹՅԱՄԲ ՈՒ ԳՈՐԾՈՎ
• Փող չկա, Ծիգրանիկ կա
• Հոգին խաղաղեցնող գույներ
• Արաբական շարքից -3
• Արաբական շարքից -2
• Արաբական շարքից
• Հովհաննես Գալստյանը հաղթել է, ու պիտի ողջունել փաստը
• Մինչդեռ ներսի թուրքը երկիրն էր քնացրել
• Ազատության արբեցնող շունչն ու ստեղծագործողը (Տիգրան Հակոբյան)
• Գիտեմ, որ սիրտ չունեք, բայց թե․․․
• Մշակույթի գլխին կանգնած բորենիները
• «Բարի լույս, հայեր» շարքից

Մեկնաբանություններ